Dag 4: naar school

Ik weet het, er komen nu wel veel verhalen in een korte tijd. Het is niet dat de tijd hier op Bali sneller gaat dan thuis in Nederland, maar ik liep wat achter qua verhalen omdat de vorige website dus niet werkte.

Vandaag was dan de dag waarop ik voor het eerst les ging geven. Ik was erg moe, maar desondanks enthousiast. Eenmaal aangekomen op de school kelderde mijn enthousiasme sneller dan het ooit gedaan had. De kinderen waren enorm druk en heel erg luidruchtig, ze leken wel losgeslagen. Ik probeerde alles nuchter in te blijven zien en het te vertalen als enthousiasme en nervositeit, maar na een uur begon ik deze nuchterheid te verliezen. Wat nog wel het ergste was, was de begeleidster. Haar taak is om ons te helpen waar nodig. Vertalen, voorzien in benodigdheden, sfeer onder controle houden, enz. In plaats daarvan hielp ze ons alleen maar de afgrond in. Klinkt misschien een beetje dramatisch, maar zo voelde ik mij af en toe wel. Ik heb heel wat ervaring voor de klas en met verschillende soorten leerlingen, maar de combinatie met deze begeleidster heb ik nog nooit meegemaakt. Op een gegeven moment begonnen een paar leerlingen nog harder te gillen dan meisjes bij een concert van hun idool. Ik kon ze niet rustig krijgen en de begeleidster was aan het lachen en het applaudisseren. Dit was voor mij de druppel en ik heb hierover een klacht ingediend bij de projectleider. Hij nam dit heel serieus op en gaf aan zelf ook al twijfels te hebben over deze begeleidster. Hij gaat achter een oplossing aan maar ik heb hem wel laten beloven dat het netjes gebeurd omdat ik niet wil dat het voor de begeleidster een nare ervaring wordt.

Er zijn absoluut ook leuke dingen gebeurd in de ochtend hoor! Zo gebeurde er iets wat echt enorm toevallig was. Een meisje waarmee ik twee jaar geleden op de Pabo in Tilburg zat, heeft afgelopen tijd lesgegeven op Java. Zij viert momenteel vakantie met haar ouders op Bali en besloot om een fietstour door de omgeving van Ubud te maken. Tijdens deze fietstocht fietste ze langs de school waar ik op dat moment les aan het geven was. Ze keek naar binnen, herkende mij en kwam even gedag zeggen. Hoe toevallig!

Om deze ochtend te vergeten ben ik in de middag met 2 Belgen, een Deen en een Spanjaard de stad van Ubut zelf ingegaan om de Ubud Market te bekijken. Veel van hetzelfde, maar we hangt een heel gezellige, gemoedelijke sfeer. We zijn hier de hele middag gebleven. 

In de avond heb ik samen met een Belgisch meisje een massage geboekt, heerlijk! Hierna heb ik nog lang buiten gezeten met twee meiden.

 Al met al een prima dagje!

Liefs,

Monique